Πονάει να φεύγεις, να χάνεσαι. Ίσως ξανάρθεις. Μα το σκίσιμο έχει γίνει.
Πονάει να μην ξέρω πότε θα φύγω πάλι και για που.
Πονάει.
Πάντα πονούσε, πονάει και πάλι θα πονέσει. Ακόμα και η ένωση θα πονέσει. Κραυγή και ουρλιαχτό, ψυχή, σώμα, καρδιά – βαθύ σκίσιμο που τα πάντα διαπερνάει.
Η ζωή πονάει.
Θάνατος και ζωή μαζί.
Απο το χερι 